Taşımalı Eğitim Yapan İlköğretim Okullarında Yönetici, Öğretmen ve Öğrencilerin Karşılaştıkları Sorunlar
Author :
Abstract
Türkiye’de coğrafi yapının dağınık olması ve bazı yerleşim bölgelerinin düşük nüfus yoğunluğuna sahip olması, bu alanlarda ilköğretim okullarının açılmasını zorlaştırmaktadır. Bu durum, öğrencilere eğitimde fırsat eşitliği sunulmasını engelleyebilecek bir unsur olarak öne çıkmaktadır. Bu sorunun çözümüne yönelik olarak Millî Eğitim Bakanlığı İlköğretim Genel Müdürlüğü tarafından geliştirilen Taşımalı İlköğretim Uygulaması, nüfusun seyrek olduğu ve yerleşim yerlerinin küçük olduğu bölgelerdeki öğrencilerin eğitime erişimini sağlamayı amaçlamaktadır. Bu uygulama ile öğrencilerin birleştirilmiş sınıflarda eğitim almak yerine, daha donanımlı eğitim ortamlarında öğrenim görmeleri sağlanarak eğitimin niteliğinin artırılması hedeflenmiştir. Bunun yanı sıra, uygulama eğitimdeki fırsat eşitsizliklerini azaltarak, öğrenciler arasındaki akademik başarı farklarının da en aza indirilmesine katkıda bulunmaktadır. Ayrıca, kız çocuklarının okullaşma oranlarını artırmada önemli bir rol oynayan bu sistem, ilköğretimin tüm yaş grubuna yaygınlaştırılmasına yönelik bir adım olarak değerlendirilmektedir.
Taşımalı İlköğretim Uygulaması, belirli bölgelerde ilkokul, ortaokul veya imam-hatip ortaokulu bulunmaması ya da mevcut okulların eğitim-öğretime kapalı olması durumunda devreye giren bir sistemdir. Bu çerçevede, birleştirilmiş sınıf uygulaması yapılan okullardaki öğrenciler belirlenen merkezî eğitim kurumlarına günlük olarak taşınarak eğitim almaktadır.
Bu sistem, 1989-1990 eğitim-öğretim yılının ikinci döneminde, Kırıkkale’de üç ve Kocaeli’de iki merkez olmak üzere, toplam 305 öğrencinin taşınmasıyla pilot uygulama olarak başlatılmıştır. Deneme sürecinde elde edilen olumlu sonuçlar doğrultusunda, 1990-1991 eğitim-öğretim yılından itibaren kapsamı genişletilerek ülke genelinde yaygınlaştırılmıştır. 1997-1998 eğitim-öğretim yılında sekiz yıllık kesintisiz ilköğretime geçiş ve 2012-2013 eğitim-öğretim yılından itibaren kademeli olarak on iki yıllık zorunlu eğitime geçiş, taşımalı eğitim sisteminin etkisini ve kapsamını daha da artırmıştır.
Zorunlu eğitim çağındaki öğrencilerin güvenli ve sağlıklı bir şekilde okullarına ulaştırılmasını amaçlayan taşımalı eğitim modeli, bazı aksaklıklar ve eksikliklere rağmen Türkiye’nin eğitim sisteminde önemli bir yer edinmiştir. Mevcut eğitim politikaları çerçevesinde uygulama alanı her geçen yıl genişlemekte olup, taşımalı eğitim modeli ülke genelinde yaygın olarak sürdürülen bir yöntem haline gelmiştir.
Keywords
Abstract
The fact that the geographical structure of Turkey is disorganised and some settlements have low population density makes it difficult to open primary schools in these areas. This situation stands out as a factor that may prevent equal opportunity in education for students. The Transported Primary Education Practice, developed by the Ministry of National Education General Directorate of Primary Education to solve this problem, aims to provide access to education for students in areas with sparse populations and small settlements. With this practice, it is aimed to increase the quality of education by enabling students to receive education in better-equipped educational environments instead of being educated in unified classrooms. In addition, the implementation also contributes to minimising academic achievement gaps among students by reducing inequalities of opportunity in education. Moreover, this system, which plays an important role in increasing the enrolment rates of girls, is considered as a step towards extending primary education to all age groups.
Transported Primary Education Implementation is a system that is activated when there is no primary school, secondary school or imam-hatip secondary school in certain regions or when existing schools are closed for education. Within this framework, students in schools with combined classrooms are transported daily to central education institutions.
In the second semester of the 1989-1990 academic year, this system was started as a pilot application with the transportation of 305 students in three centres in Kırıkkale and two centres in Kocaeli. In line with the positive results obtained during the trial period, the scope of the system was expanded and made widespread throughout the country as of the 1990-1991 academic year. The transition to eight-year uninterrupted primary education in the 1997-1998 academic year and the gradual transition to twelve-year compulsory education as of the 2012-2013 academic year have further increased the impact and scope of the transported education system.
The transported education model, which aims to transport students of compulsory education age to their schools in a safe and healthy way, has gained an important place in Turkey's education system despite some setbacks and deficiencies. Within the framework of the current education policies, the area of application is expanding every year and the transport education model has become a widespread method throughout the country.
