Author :
Abstract
Bu çalışma, uzaktan eğitim süreçlerinde kalite kontrol mekanizmalarını ele alarak, dijitalleşen eğitim yönetimi ve denetiminin temel unsurlarını değerlendirmektedir. Uzaktan eğitim, esneklik ve erişilebilirlik açısından avantajlar sunarken, öğrenci motivasyonu, teknolojik altyapı eksiklikleri ve akademik dürüstlük gibi çeşitli sorunlarla karşı karşıya kalmaktadır. Çalışmada, etkili öğretim tasarımı, öğrenci geri bildirim mekanizmaları ve öğretim elemanlarının dijital yeterliliklerinin artırılmasının, öğrenme verimliliğini yükselteceği vurgulanmaktadır. Ayrıca, yapay zekâ ve otomasyonun uzaktan eğitimdeki rolü incelenmiş, hibrit öğrenme modellerinin gelecekteki potansiyeli değerlendirilmiştir. Eğitimde sürdürülebilir kalite yönetimi için, dijital araçların etkin kullanımı ve öğretim süreçlerinin sürekli izlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, uzaktan eğitimin gelecekte daha yaygın hale gelebilmesi için kalite standartlarının geliştirilmesi, öğretim elemanlarının yetkinliklerinin artırılması ve öğrenci merkezli yaklaşımların benimsenmesi gerekmektedir. Eğitimde dijital dönüşümün sağlıklı bir şekilde gerçekleşebilmesi için, politika yapıcılar ve eğitim yöneticilerinin teknolojiyi verimli kullanarak sürdürülebilir çözümler üretmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
Keywords
Abstract
This study evaluates the basic elements of digitalized educational management and supervision by addressing quality control mechanisms in distance education processes. While distance education offers advantages in terms of flexibility and accessibility, it faces several challenges such as student motivation, technological infrastructure deficiencies and academic integrity. The study emphasizes that effective instructional design, student feedback mechanisms and increasing the digital competencies of instructors will increase learning efficiency. Furthermore, the role of artificial intelligence and automation in distance education is examined and the future potential of hybrid learning models is evaluated. For sustainable quality management in education, effective use of digital tools and continuous monitoring of teaching processes are emphasized. In conclusion, in order for distance education to become more widespread in the future, it is necessary to develop quality standards, increase the competencies of instructors and adopt student-centered approaches. It is concluded that in order for digital transformation in education to be realized in a healthy way, policy makers and educational administrators should produce sustainable solutions by using technology efficiently.
