Bu çalışma, dezavantajlı gruplar için ilkokul eğitiminde dijital araçların kullanımını, sunduğu fırsatları ve karşılaşılan engelleri incelemektedir. Dijital teknolojilerin eğitim süreçlerine entegrasyonu, erişim kolaylığı sağlayarak öğrenme deneyimini bireyselleştirmekte ve öğrencilerin motivasyonunu artırmaktadır. Ancak, ekonomik yetersizlikler, dijital uçurum, öğretmenlerin dijital pedagojik yeterlilik eksiklikleri ve altyapı sorunları, bu sürecin etkinliğini sınırlamaktadır. Araştırmanın temel bulguları, eğitimde dijitalleşmenin fırsat eşitliğini sağlamada önemli bir rol oynadığını, ancak bu süreçte maliyet, erişim ve pedagojik adaptasyon gibi sorunların çözüme kavuşturulması gerektiğini ortaya koymaktadır. Özellikle kırsal bölgelerde ve düşük gelirli topluluklarda yaşayan öğrenciler için dijital destek programlarının geliştirilmesi gerekmektedir. Öğretmenlerin dijital araçları etkili bir şekilde kullanabilmesi için mesleki gelişim programlarının yaygınlaştırılması önerilmektedir. Sonuç olarak, dijital araçların eğitimde sürdürülebilir bir şekilde kullanılabilmesi için altyapı yatırımlarının artırılması, öğretmen eğitimlerinin güçlendirilmesi ve kamu-özel sektör iş birliklerinin teşvik edilmesi gerekmektedir. Gelecekte, dijital teknolojilerin eğitimde daha etkin kullanımı için yapay zeka, sanal gerçeklik ve artırılmış gerçeklik gibi yenilikçi çözümlerin entegrasyonu üzerine daha fazla araştırma yapılması önerilmektedir.
This study examines the use of digital tools in primary school education for disadvantaged groups, the opportunities they offer and the barriers encountered. The integration of digital technologies into educational processes individualizes the learning experience by providing ease of access and increases students' motivation. However, economic inadequacies, the digital divide, teachers' lack of digital pedagogical competencies and infrastructure problems limit the effectiveness of this process. The main findings of the research reveal that digitalization in education plays an important role in ensuring equal opportunities, but problems such as cost, access and pedagogical adaptation need to be solved in this process. Digital support programs need to be developed, especially for students living in rural areas and low-income communities. It is recommended that professional development programs should be expanded for teachers to use digital tools effectively. In conclusion, for the sustainable use of digital tools in education, infrastructure investments need to be increased, teacher training needs to be strengthened, and public-private partnerships need to be encouraged. In the future, further research on the integration of innovative solutions such as artificial intelligence, virtual reality and augmented reality is recommended for more effective use of digital technologies in education.