Eğitimde Yapay Zekâ Kullanımının Okul Yönetimi Üzerindeki Etkileri: Yeni Nesil Liderlik Yaklaşımları
Author :
Abstract
Bu çalışma, yapay zekâ teknolojilerinin eğitim yönetimi üzerindeki etkilerini incelemekte ve bu teknolojilerin yeni nesil liderlik yaklaşımlarıyla olan etkileşimini değerlendirmektedir. Araştırma, dijital dönüşüm sürecinde okul yöneticilerinin rollerinde meydana gelen değişimleri analiz ederek, yapay zekâ destekli yönetim modellerinin eğitim kurumlarına kazandırdığı fırsatlar ile ortaya çıkardığı riskleri bütüncül bir bakış açısıyla ele almaktadır. Çalışmada yapay zekânın karar alma, planlama, değerlendirme ve iletişim süreçlerinde sunduğu verimlilik, nesnellik ve hız gibi avantajların yanı sıra; etik sorumluluk, veri güvenliği, algoritmik önyargı ve insan etkileşiminin zayıflaması gibi sorunlara da dikkat çekilmektedir. Ayrıca araştırma, dijital çağın eğitim liderlerinin sahip olması gereken yeni yetkinlikleri —dijital okuryazarlık, veri temelli düşünme, etik farkındalık ve yenilikçi karar alma becerileri— ayrıntılı biçimde ortaya koymaktadır. Eğitim yönetiminde yapay zekâ uygulamalarının sürdürülebilir biçimde kullanılabilmesi için etik temelli politikaların oluşturulması, veri yönetimi süreçlerinin şeffaflaştırılması ve öğretmenlerin dijital yeterliliklerinin güçlendirilmesi gerekmektedir. Çalışmanın bulguları, yapay zekânın eğitim yönetiminde insan faktörünün yerini almaması, aksine onu destekleyen bir araç olarak konumlandırılması gerektiğini ortaya koymaktadır. Sonuç olarak, insan merkezli, etik değerlere dayalı ve teknolojik yeniliklerle uyumlu bir eğitim yönetimi yaklaşımı geliştirilmesi, geleceğin eğitim sistemleri için stratejik bir zorunluluk olarak değerlendirilmektedir.
Keywords
Abstract
This study examines the impact of artificial intelligence (AI) technologies on educational management and explores their interaction with new-generation leadership approaches. It analyzes the evolving roles of school administrators within the context of digital transformation, addressing both the opportunities and challenges that AI-driven management models bring to educational institutions. The study highlights the advantages of AI, such as efficiency, objectivity, and speed in decision-making, planning, evaluation, and communication processes, while also emphasizing critical concerns related to ethical responsibility, data security, algorithmic bias, and the weakening of human interaction. Furthermore, the research identifies the essential competencies required for educational leaders in the digital age—namely digital literacy, data-driven thinking, ethical awareness, and innovative decision-making skills. Sustainable integration of AI into educational management requires the development of ethical governance policies, the establishment of transparent data management systems, and the enhancement of teachers’ digital capabilities. The findings indicate that AI should not replace the human element in educational management but should instead serve as a supportive tool that enhances human capacity and leadership effectiveness. In conclusion, the study argues that a human-centered, ethically grounded, and technologically adaptive approach to educational management is essential for the success of future education systems. Such a balanced perspective ensures that technological innovation supports, rather than undermines, the moral and intellectual foundations of education.
